Deze week begon een beetje vreemd, waardoor ik enorm veel heb moeten huilen en waardoor ik enorm van slag ben (nog steeds). Maandag was eigenlijk de dag dat ik met Bagheera naar de dierendokter moest voor de jaarlijkse spuitjes. Aangezien wonen in het centrum en een auto bezitten niet samen gaan, belde ik mijn ouders om te vragen of zij even met mij wilde gaan, helaas. Onze oude hond (15 jaar) was helemaal op. Als een bezetene ben ik naar mijn ouders gefietst om nog even al mijn liefde en kracht aan Hobie te geven. Maar een spuitje was toch echt de enige optie.
Tranen met tuiten huilde ik, de godganse avond en nacht. Maar gelukkig is ze nu in de hondenhemel en kunnen we altijd naar haar zwaaien.
Wat een lieve hond, heel veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenHondjes dartelend in de hondenhemel op het gras en heel veel boompjes om aan te snuffelen, wat een leuk beeld. Zwaai ik ook nog even naar de gekke poedel, Speedy die we vroeger thuis hadden :)