HOME IS WHERE THE HEART IS...

Ik denk dat ik voor de duizendste keer mijn hart ben verloren in Denemarken. Het voelt als thuis maar is het (nog) niet.De rust die je daar hebt, de donkere nachten waar je duizendveel sterren ziet, de mooiste huizen staan en naar mijn mening de mooiste,stinkende zee. Ik ben er heilig van overtuigd dat ik daar veel gelukkiger zou zijn dan dat ik hier nu ben. Met de werktijden die in mijn vooruitzicht staan heb ik weinig vertrouwen in de cursus Deens die ik wil en ga volgen. wie weet schrijf ik wel ooit mijn verhalen in het Deens en heet ik niet meer Daan maar Deun.~